dochodu do opodatkowania
Encyklopedia PWN
ekon. graficzna ilustracja zależności między wysokością stopy opodatkowania a łącznymi wpływami do budżetu państwa z tytułu podatków.
król polski i wielki książę litewski.
ruch stanowiący opozycję wobec globalizacji, uznawany za jeden z tzw. nowych ruchów społecznych.
ekon. część polityki finansowej państwa wyodrębniona ze względu na jej przedmiot (gromadzenie dochodów, dokonywanie wydatków, finansowanie deficytu budżetowego), a nie na szczególne cele, tożsame z celami przyjętej aktualnie polityki gospodarczej; w węższym znaczeniu polityka budżetowa obejmuje decyzje dotyczące poziomu i struktury wydatków państwowych, opodatkowania oraz zadłużania się przez państwo.
ekon. rodzaj ewidencji stosowanej przez jednostki gospodarcze, mającej na celu liczbowe ujęcie w księgach rachunkowych stanów składników majątkowych (aktywa) i źródeł ich pochodzenia (pasywa) oraz zmian w tych stanach, wynikających z prowadzenia działalności i realizowania operacji gospodarczych, wyrażonych w miernikach naturalnych i pieniężnych.
określenie reform adm., kośc., sądowniczych, społ., szkolnych i wojsk., ogłoszonych w Austrii 1780–90 przez ces. Józefa II
